Γενική Ιατρική: Όρκος, Νόμος, Περί αρχαίης ιητρικής, Περί ιητρου, Περί τέχνης, Περί ευσχημοσύνης, Παραγγελίαι, Αφορισμοί, Επιστολαί, Δόγμα Αθηναίων, Επιβώμιος, Πρεσβευτικός
Προσφορά Γενική Ιατρική: Όρκος, Νόμος, Περί αρχαίης ιητρικής, Περί ιητρου, Περί τέχνης, Περί ευσχημοσύνης, Παραγγελίαι, Αφορισμοί, Επιστολαί, Δόγμα Αθηναίων, Επιβώμιος, Πρεσβευτικός από το Kaktos! <p><strong>Σκληρόδετη έκδοση</strong>, η οποία περιλαμβάνει:<br><br><strong>ΟΡΚΟΣ</strong>: Η ηθική του ιατρικού επαγγέλματος. Οι ηθικές αντιλήψεις της ιπποκρατικής σχολής.</p> <p><strong>ΝΟΜΟΣ</strong>: Προϋποθέσεις και μέθοδος για την εκμάθηση της ιατρικής.</p> <p><strong>ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΗΣ ΙΗΤΡΙΚΗΣ</strong>: Εγκώμιο της αρχαίας ιατρικής σε αντίθεση προς τα νεότερα συστήματα. Κριτική της άποψης ότι όλες οι αρρώστιες έχουν μία και μοναδική αιτία.</p> <p><strong>ΠΕΡΙ ΙΗΤΡΟΥ</strong>: Δεοντολογικές παρατηρήσεις για την εμφάνιση και τη συμπεριφορά του γιατρού όπως και για την άσκηση του λειτουργήματός του.</p> <p><strong>ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ</strong>: Η υπόσταση της ιατρικής τέχνης. Περιεχόμενο, αντικείμενο και σκοπός της.</p> <p><strong>ΠΕΡΙ ΕΥΣΧΗΜΟΣΥΝΗΣ</strong>: Ο γιατρός που ασκεί το λειτούργημά του με ευπρέπεια και εντιμότητα, ο πραγματικός ιπποκρατικός γιατρός.</p> <p><strong>ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑΙ</strong>: Οι ηθικοί κανόνες που πρέπει να διέπουν την ιατρική επιστήμη και πρακτική.</p> <p><strong>ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ</strong>: Επιτομή σημειωτικής, διαιτητικής, θεραπευτικής και προγνωστικής της ιατρικής σχολής της Κω</p> <p><br>Ο <strong>Ιπποκράτης</strong> γεννήθηκε στην Κω το 460 π.Χ. Κατά την παράδοση, οι ρίζες της γενιάς του έφταναν έως τον Ασκληπιό και τον Ηρακλή. Οι προγονοί του ήταν βασιλείς, άρχοντες και ιερείς–ιατροί. Άσκησε την Ιατρική αρχικά στη γενέτειρά του και στη συνέχεια περιόδευσε σε πολλά μέρη. Πέθανε στη Θεσσαλία σε βαθύ γήρας, περίπου 90 ετών. Ο Ιπποκράτης αποτελεί τομή στην ιστορία της Ιατρικής. Με αυτόν ανοίγει η εποχή της "επιστημονικής Ιατρικής", όπως νοείται ο όρος επιστήμη σήμερα.</p> <p>Συνδυάζει τις δύο πηγές της γνώσης (την <strong>αίσθησιν</strong> και την <strong>διανόησιν</strong>), αξιοποιεί την εμπειρία και τον ορθό λόγο και προσαρμόζει τη θεραπευτική του στον συγκεκριμένο ασθενή, τον οποίο αντιμετωπίζει ως ψυχοσωματική ολότητα. Η διδασκαλία και το έργο του διακρίνονται από τον ηθικό χαρακτήρα τους, τη μεγαλοφυΐα των συλλήψεων και το επιστημονικό δαιμόνιο στην ιατρική πράξη. Ο ακραιφνής επιστημονικός χαρακτήρας του έργου του επιβεβαιώνεται απόλυτα και από τη σύγχρονη Ιατρική.</p> <p>Ο τόμος περιλαμβάνει <strong>αρχαίο κείμενο</strong>, <strong>νεοελληνική μετάφραση</strong> και <strong>σχολιασμό</strong>.</p>.
