Προσφορά Ανωνυμία από το Kaktos! Αξιότιμε ξένε,<br>Κατάφερα και μάζεψα ένα μάτσο κρύες σελίδες από ένα υπέροχο τίποτα. Συγγνώμη, παράλειψη: δικό μου τίποτα. <br>Σε εσένα ξένο, άχρηστο και μαραμένο τίποτα. <br>Βαβούρα, βία στα τεντωμένα νεύρα μιας άυπνης πόλης. <br>Κι όμως, νοστάλγησες τη φίλη σου τη φύση και το χορό των αστεριών, τα λιβάδια με τις παπαρούνες,θυμάσαι; <br>Και να λοιπόν: δεν είσαι ξένος πια, δεν είσαι ξένη ώσπου να θυμηθείς, θα περιμένω. <br>Αντίκρυ σου και ήσυχα, ο θάνατος και η Ανάστασή σου, στέκομαι εγώ, ο κάθε ξένος..
