Ηρόδοτος ή Αετίων, Ζεύξις ή Αντίοχος, Αρμονίδης, Σκύθης ή Πρόξενος, Δίκη συμφώνων, Υπέρ του εν τη προσαγορεύσει πταίσματος, Περί των διψάδων, Περί του μη ραδίως πιστεύειν διαβολή, Περί της αστρολογίης, Περί θυσιών, Περί πένθους, Περί της Συρίης θεού, Προς
Προσφορά Ηρόδοτος ή Αετίων, Ζεύξις ή Αντίοχος, Αρμονίδης, Σκύθης ή Πρόξενος, Δίκη συμφώνων, Υπέρ του εν τη προσαγορεύσει πταίσματος, Περί των διψάδων, Περί του μη ραδίως πιστεύειν διαβολή, Περί της αστρολογίης, Περί θυσιών, Περί πένθους, Περί της Συρίης θεού, Προς από το Kaktos! «Ηρόδοτος ή Αετίων»: Περιγραφή πίνακα του ζωγράφου Αετίωνα, που εικονίζει τους γάμους του Μεγάλου Αλεξάνδρου με τη Ρωξάνη. «Ζεύξις ή Αντίοχος»: Ο συγγραφέας παραπονείται γιατί οι άνθρωποι εκτιμούν μόνο την πρωτοτυπία των έργων του και όχι τη χάρη και την τεχνική τους. «Αρμονίδης»: Ο αυλητής Αρμονίδης συμβουλεύεται τον δάσκαλό του Τιμόθεο για το πώς θα γίνει διάσημος σε όλη την Ελλάδα. «Σκύθης ή Πρόξενος»: Ο Λουκιανός, ευρισκόμενος στη Μακεδονία, απευθύνεται σε δύο ανθρώπους, πατέρα και γιο, ζητώντας υποστήριξη. «Δίκη συμφώνων»: Η αλλαγή του διπλού σ σε διπλό τ σε πολλές λέξεις οδηγεί τα δύο αυτά γράμματα σε δίκη. Το σίγμα είναι ο κατήγορος και το ταυ ο κατηγορούμενος. «Υπέρ του εν τη προσαγορεύσει πταίσματος»: Ποιοι είναι οι τρόποι του χαιρετισμού και ποια λάθη γίνονται κατά τη χρήση τους. «Περί των διψάδων»: Η διψάδα είναι φίδι της ερήμου που το δάγκωμά του προκαλεί τόσο δυνατή δίψα που δεν σβήνει με όλο το νερό της γης. Ο Λουκιανός περιγράφει τα παράξενα ζώα της αφρικανικής ερήμου. «Περί του μη ραδίως πιστεύειν διαβολή»: Καταδίκη της διαβολής. Η ζωντανή περιγραφή ενός πίνακα του Απελλή. «Περί της αστρολογίης»: Σατιρική πραγματεία για την αστρολογία, γραμμένη ως λογοτεχνική άσκηση. «Περί θυσιών»: Σάτιρα των σχετικών με τις θυσίες εθίμων. Καταγγελία της ανθρώπινης άγνοιας. «Περί πένθους»: Σάτιρα και επίκριση των ανθρώπινων συνηθειών που συνδέονται με τα έθιμα του πένθους. «Περί της Συρίης θεού»: Περιγραφή της λατρείας της Ήρας (Αταργάτιδος) στην Ιεράπολη. «Προς τον ειπόντα Προμηθεύς ει εν λόγοις»: Σύντομο κείμενο σχετικά με το νέο λογοτεχνικό είδος που διαμόρφωσε ο Λουκιανός, με την ανάμειξη στοιχείων διαλόγου και κωμωδίας. .
